|
|
|
|
За постот
|
|
|
|
|
Светиот пророк Елисеј
Живееше 900 години пред Христа. Кога Господ сакаше да го земе кај Себе престарениот Пророк Илија, му откри дека за наследник во пророчката служба му го одредил Елисеј, синот Сафатов, од племето Рувимово, од градот Авелмаул. Илија му ја кажа на Елисеј волјата Господова и го загрна со својата наметка и испроси од Бога двојна благодат за него. Елисеј веднаш си го остави домот и тргна по Илија. А кога Господ го зеде Илија на огнени кочии, Елисеј остана и ја продолжи пророчката служба со поголема сила и од онаа на Илија. Според чистотата и ревноста им беше рамен на најголемите Пророци, а според чудотворната сила што му ја даде Бог, ги надмина сите. Ја раздвои водата на Јордан како некогаш Мојсеј Црвеното Море; горчливата вода во Ерихон ја направи питка; низведе вода во ископаните ровови за време на војната со Моавците; умножи масло во лонците на бедната вдовица, го воскресна умрениот син на жената Сонамка, со дваесет лепчиња нахрани сто луѓе, го исцели од лепра војводата Нееман, низведе лепра на својот слуга Гиезиј заради неговото среброљубие, ослепи цела една војска сириска, а друга пак ја втурна во бегство, му претскажа многу настани на народот и на поединци. Се престави во длабока старост.
Тропар
Мудроста подарена одозгора, те направи пророк и пријател Господов, о Елисее, свети Божји угодниче. Не побара ни здравје, ни богатство, ни денови на животот изобилно, туку поита на Љубовта да послужиш, народ во стадо со збор да вратиш, со чудеса вера да поткрепиш, моли се за нас, предвеснику на Жртвата Жива Спасителна, да се собереме во едно стадо, со Еден Пастир, во вечни векови.
Свети Методиј, патријарх Цариградски
Родум од градот Сиракуза во Сицилија. Кога заврши со светското школување се замонаши и почна да се подвизува во манастир. Патријархот Никифор го зеде на служба кај себе. Во времето на иконоборечките цареви насекаде се прочу како одличен бранител на иконопочитувањето. Свирепиот цар Теофил го затвори за тоа на еден остров. Во затвор со двајца обични разбојници таму помина седум години во влага, без светлина и доволно храна, како во гроб. Во времето на благочестивата царица Теодора и нејзиниот син Михаил беше ослободен и избран за патријарх (сходно на едно претходно пророштво на Свети Јоаникиј Велики). Во првата недела од Чесниот Пост Методиј свечено ги внесе иконите в црква и напиша канон во чест на иконите. Не можејќи да му го најдат крајот никако, еретиците најмија една жена којашто изјави дека патријархот со неа има нечисти телесни односи. Сиот Цариград се возмути од таа клевета. Не знаејќи како поинаку да ја докаже својата невиност, патријархот прејде преку срамот и се слече гол пред судот којшто сам го побара и го покажа своето суво и истоштено тело. Судот очигледно се увери дека патријархот е наклеветен. Штом чу за ова народот се израдува, а се посрамија еретиците. Тогаш и онаа жена призна дека била наговорена и потплатена за да ја изнесе таа клевета против Божјиот светител. И така оние што мислеа да му нанесат срам на Методиј и не сакајќи му ја зголемија славата. Овој голем исповедник на верата мирно се упокои во 846 година и се пресели во Царството Божјо.
Свети Јован, митрополит Евхаитски
Наречен Маврон. Многу образуван, но воедно и духовен маж. Дури на старост, при царот Алексиј Комнен стана митрополит Евхаитски. Прославен особено со тоа што му се јавија Св. Василиј, Св. Григориј Богослов и Св. Јован Златоуст и му објаснија дека тие тројцата сите имаат еднаква слава на небото. По тоа видение стивна препирката кај народот за тоа кој од овие тројца светители е поголем, а кој помал. Свети Јован го состави и познатиот Канон кон Преслаткиот Исус и Канонот кон Ангелот-пазител, а освен ова остави и други корисни списи.
Преподобен Нифонт
Роден во областа Аргирокастра во селото Луково од татко свештеник. Од младоста привлекуван од желбата за молитвено тихување. Таа желба најпосле го доведе и на Света Гора, каде што се подвизуваше најпрво во пештерата на Св. Петар Атонски, а потоа во пустината на Св. Ана. Не сакаше ни со леб да се храни, а јадеше само трева и корења. Некои завидливци го обвинија како да се гнаси од леб, но тој лесно и брзо се оправда. Најпосле се здружи со Свети Максим на Капсокалива. Заради својата искрена љубов кон Бога, Нифонт задоби од Него дарови на чудотворство и проѕорливост. Исцелуваше болни со молитва и со помазување со масло, а проѕираше во настани што се случиле и во тие што ќе се случат. За себе прорече дека ќе се упокои во Петровите пости. И кога осамна денот на неговото заминување, им рече тој на браќата околу себе: „Не плачете, а радувајте се, зашто во мене ќе имате молитвеник пред Бога за вашето спасение“. Најпосле рече: „Време е да заминам!“ И Му ја предаде својата света душа на Бога на 14 јуни 1330 година.
Тропар
Мноштво се ангелските подвизи твои, Нифонте, преподобен оче, благодат врз благодат Христос изли во срцето твое смирено, о учителу на пустиниците, а времето запре кога ти кон Господа подаде раце, и вечната радост продолжи за душата твоја, свет молитвениче, кој сега и за нас се молиш во славата Господова.
