Паримија на денот: Книга пророк Исаија 6:1-12
1. | Во годината кога умре цар Озија, јас го видов Господа, седнат на престолот висок и издигнат, а полите на одеждата Негова го исполнија целиот храм. |
2. | Околу Него стоеја серафими; секој од нив имаше по шест крилја: со две секој го криеше лицето свое, со две други ги криеше нозете свои, а со две леташе. |
3. | И викаа еден кон друг и велеа: „Свет, свет, свет е Господ Саваот! Целата земја е полна со Неговата слава!” |
4. | И се разниша, горништето на вратите од гласот на оние што викаа, а домот се исполни со дим. |
5. | И реков: „Тешко ми мене, зашто сум човек со нечиста уста и живеам среде народ исто така со нечиста уста, – а очите мои Го видоа Царот Господа Саваот!” |
6. | Тогаш долета до мене еден од серафимите со разгорен јаглен во раката што го беше зел со клешти од жртвеникот, |
7. | се допре до устата моја и ми рече: „Ете, тоа се допре до устата твоја – и твоето беззаконие се оттргна од тебе, гревот твој се очисти.” |
8. | И го чув гласот на Господа, Кој рече: „Кого да испратам у кој ќе отиде заради нас?” А јас реков: „Еве ме мене, испрати ме мене!” |
9. | Тогаш Он рече: „Оди и кажи му на тој народ: »со ушите ќе чуете и нема да разберете, и со очи ќе гледате – и нема да видите.« |
10. | Зашто срцето на тој народ е закоравено, и со ушите тешко слушаат и ги затвориле очите свои за да не гледаат со очи, со уши да чујат и со срце да разберат, та да се обрнат да ги излекувам.” |
11. | И реков: „До кога, Господи?” Он рече: „Додека запустат градовите и останат без жители, и куќите без луѓе, земјата сосема не се запусти, |
12. | додека Господ не ги оддалечи луѓето и голема пустош во таа земја да има. |
Паримија на денот: Прва книга Мојсеева (Битие) 5:1-24
1. | Ова е родословот на Адама. Кога Бог го создаде човекот, го создаде според образот Божји. |
2. | Маж и жена ги создаде, и ги благослови, и ги нарече – човек – во денот кога беа создадени. |
3. | Адам поживе двесте и триесет години, кога му се роди син според подобието свое и според образот свој, и му даде име Сит. |
4. | А откако го роди Сита, Адам поживе уште седумстотини години, раѓајќи синови и ќерки. |
5. | И сите денови, што ги поживе Адам, изнесуваа деветстотини и триесет години; потоа тој умре. |
6. | Сит, пак, поживе двесте и пет години и му се роди Енос. |
7. | По раѓањето на Еноса, Сит живееше уште седумстотини и седум години, раѓајќи синови и ќерки; |
8. | така поживе Сит вкупно деветстотини и дванаесет години; и умре. |
9. | Енос, пак, живееше сто и дваесет години, кога му се роди Каинан. |
10. | А откако го роди Каинана, Енос живееше уште седумстотини и петнаесет години, раѓајќи синови и ќерки; |
11. | и така сите денови на Еносовиот живот изнесуваа деветстотини и пет години; потоа тој умре. |
12. | Каинан, пак, поживе сто и седумдесет години и го роди Малелеила; |
13. | а по раѓањето на Малелеила Каинан живееше уште седумстотини и четириесет години, раѓајќи синови и ќерки. |
14. | И така Каинан поживе вкупно деветстотини и десет години; и умре. |
15. | А Мелелеил поживе сто шеесет и пет години, и го роди Јареда. |
16. | По Јаредовото раѓање Малелеил живееше уште седумстотини и триесет години, раѓајќи синови и ќерки. |
17. | А сите денови од животот на Малелеила беа осумстотини деведесет и пет години; потоа тој умре. |
18. | Јаред, пак, поживе сто и шеесет години и го роди Еноха; |
19. | а откако го роди Еноха, Јаред живееше уште осумстотини години, раѓајќи синови и ќерки. |
20. | Сите денови, пак, од животот на Јареда изнесуваа деветстотини шеесет и две години; и умре. |
21. | Енох, откако поживе сто шеесет и пет години, го роди Матусала; |
22. | а по раѓањето на Матусала, Енох одеше според волјата Божја двесте години, раѓајќи синови и ќерки. |
23. | А сите денови од Еноховиот живот изнесуваа триста шеесет и пет години. |
24. | И Енох, живеејќи според волјата Божја, исчезна, бидејќи Бог го зеде. |
Паримија на денот: Книга Мудри Соломонови изреки 6:3-20
3. | Затоа направи, синко еве што, за да се избавиш, бидејќи, си паднал во рацете на својот ближен: оди, падни пред нозете на блискиот свој и моли го; |
4. | не им давај сон на очите твои и дремка на клепките свои, |
5. | спасувај се како срна од стапица и како птица од мрежа. |
6. | Оди кај мравката, мрзливче, види ја нејзината работа и биди мудар. |
7. | Таа нема ниту началник, ни настојник, ниту заповедник; |
8. | но ја приготвува храната лете, ја собира во време на жетва храната своја. Или оди кај пчелата и види, колку е трудољубива, каква пофална работа врши; трудот нејзин го употребуваат за здравје и царевите и обичните луѓе; неа сите ја сакаат, и таа е славна; иако по силата е слаба, но по мудроста е почитувана. |
9. | До кога, мрзливче ќе спиеш? Кога од сонот ќе станеш? |
10. | малку ќе поспиеш, малку ќе подремеш, малку со скрстени раце ќе полежиш: |
11. | и ќе дојде сиромаштијата твоја како патник, и немаштијата твоја како разбојник. Ако, пак, не бидеш мрзелив, жетвата твоја ќе дојде како извор, а скудноста ќе избега далеку од тебе. |
12. | Човек лукав, човек нечестив со лажлива уста, |
13. | намигнува со очите, говори со нозете, дава знаци со прстите, |
14. | во срцето негово има подмолност: тој мисли зло во секое време, сее раздори. |
15. | Затоа ненадејно ќе дојде неговата пропаст, наеднаш ќе биде сотрен – без излекување. |
16. | Еве шест работи, кои Господ ги мрази – дури седум, што му се одвратни на душата Негова: |
17. | очи горделиви, јазик лажлив и раце, што пролеваат невина крв, |
18. | срце кои крои лоши планови, нозе, кои брзо трчаат кон зло, |
19. | лажен сведок, кој измислува лаги, и оној, што сее раздор меѓу браќа. |
20. | Синко, пази ја заповедта на татка си и не отфрлај поуката на мајката своја; |
Поука на денот: Старец Софрониј Сахаров
...Во евангелските заповеди се содржи Божјото самооткривање. Колку подлабоко влегуваме во нивниот дух толку поконкретно станува нашето согледување на Бога. И кога овие заповеди, по милоста Негова, ќе станат единствен принцип на целото наше битие, времено и вечно, ќе Му станеме слични Нему, зашто ќе Го видиме Каков што Е (1 Јов. 3, 2).